Onze zomervakantie is wat anders dan anders. We laten ons leiden door de plannen van de dochters en het meest bepalend zijn de plannen van Marinthe die op 5 aug voor een half jaar naar Bangkok vliegt en de 3,5 week daarvoor bij ons aan boord is. Haar eigen kamer is in onderhuur, dus de boot is die 3,5 weken haar ’thuis’. Gelukkig kan Eline in die periode ook 10 dagen mee en die brengen we met ons viertjes vanuit Breskens vooral in de Solent door met een nachtje heen en terugvaren. De 1,5 week erna brengen we samen met Marinthe en ook een deel met Sam door in Rotterdam en Scheveningen, zodat zij nog wat tijd samen hebben en we de laatste inkopen kunnen doen voor Marinthe’s vertrek.
Vanwege het mooie weer voelt het voor ons meestal als vakantie, maar wel anders dan anders, met minder rust en mooie natuur zoals we van zeilvakanties gewend zijn. Hoe dan ook, heel fijn om deze tijd samen met onze dochters door te brengen voordat we ze een paar maanden niet zullen zien 😊.
Op vrijdagochtend 15 juli varen we samen met Marinthe vanuit Bruinisse naar Breskens waar we Eline oppikken (die komt daar met de auto vanuit Maastricht naar toe). Er is weinig wind, maar wel tegen en ook de stroming hebben we op de Westerschelde tegen. We hebben dan het idee om misschien in paar dagen naar Camaret door te varen. Om 15.30 uur stapt Eline aan boord en vanaf dan hebben we stroming mee langs de Belgische kust, maar nog wel lichte wind tegen. Het is meteen gezellig met ons viertjes aan boord; dat was weer even geleden. We hebben het idee om de nacht door te varen, maar om 23.30 uur in de buurt van Duinkerken gaat de stroming tegen staan en wordt de wind iets harder en ook nog steeds tegen; daar hebben we geen zin in, want morgen is er wel bezeilbare wind. Dus we besluiten om te overnachten in Duinkerken. Aan dezelfde pier als waar we in 2017 heen zijn gevaren toen we net de botsing met dat rare platform hadden gehad. We kregen al appjes van vrienden … jullie hebben toch geen pech 😎?
Stoppen in Duinkerken is een goed besluit. Willen we so wie so wel zo ver varen nu we maar kort de tijd hebben? Nee, dat lijkt ons geen goed plan en we richten ons op de Solent, met vanaf hier 1 nachtje doorvaren.
Die zaterdagmiddag tot ver in de avond is het heerlijk zeilen met lichte wind half tot ruim en onze paarse gennaker 😃. Halverwege de shippinglane valt de wind weg en gaat de motor aan. Zo tuffen we de nacht in langs de Engelse zuidkust en lopen de meiden mee wacht. In de buurt van Wight gaat de stroming weer flink tegen staan. Wat zijn we verwend met de afgelopen twee zomers in Zweden en Denemarken waar je niet hoeft na te denk over het tij ☺️. Eenmaal op de Solent gaat de gennaker weer op en zeilen we tussen heel veel andere boten door voor de wind naar een mooie ankerplek in Totland Bay aan de westkant van Wight. Het is heerlijk warm weer, dus tijd voor een BBQ uitkijkend op The Needles.
De volgende dag schuiven we een baaitje op naar Alum Bay, vlakbij The Needles. Een mooie plaats om met de drone wat foto’s te maken. Het is een hele warme dag (in Londen wordt het rond de 40 graden, zo warm is het daar nog nooit geweest). Wij brengen de tijd vooral op de boot door met zwemmen en een tochtje met de bijboot naar The Needles. Eline en ik wagen het nog even met een wandeltocht op de kant en dat is in het windje nog best goed te doen.
De volgende ochtend worden we al vroeg ruw gewekt door een ‘bonk’. Waarschijnlijk heeft de kiel kort een ondiepe rots geraakt. Later zien we een gestippeld rondje op de kaart en dat betekent dat er ‘foul ground’ is geconstateerd door anderen. Voortaan zullen we beter op die rondjes letten. We halen meteen het anker op en zeilen met ruime wind 2-3 uur naar de Studland Bay in de buurt van Poole. Goede tip van de Calanche! Daar sturen we ons C1331 formulier in en melden ons bij de customs. Het duurt een aantal uren met een paar keer bellen voordat we ‘clearance’ hebben. Blijkt dat we dat C1331 formulier niet naar het centrale mailadres moeten sturen (wat wel in het formulier staat) maar naar het lokale mailadres van Dorset. Hoe kunnen wij dat nou weten? ’s Avonds gaan we heerlijk uiteten in ‘The Pig’, een fantastisch restaurant op een top locatie! Een mooie gelegenheid om te toasten op het halen van Eline’s bachelor en Marinthe’s tweede jaar 🍾🥂😊.
Wat gaan we de volgende dag doen? Nog een baai opschuiven richting Weymouth? Dat past goed in de planning, maar we willen niet vroeg op voor stroming mee. Misschien is het goed te doen vlak langs de kust waar de stroming tegen niet zo sterk is? Nou, mooi niet … we keren snel om en leggen onze koers terug naar Yarmouth op Wight. Dan hebben we stroming mee en kunnen we nog een beetje zeilen. Eenmaal in Yarmouth maken Eline en ik samen een leuke wandeling; Toine en Marinthe blijven luieren op de boot.
Op aanraden van Sam gaan we naar Lymington om het New Forest Park te bezoeken. Onze buren in Yarmouth geven ons de tip waar we kunnen liggen, nadat we samen in een leuk gesprek spannende avonturen hebben opgehaald over Atlantische oversteken met minder goed weer. De ‘oversteek’ naar Lymington is ‘easy’; binnen het uur liggen we prima naast een andere boot aan de kade. In de middag verkennen we het stadje en kopen de dames wat kleding en reserveren we mountainbikes voor de volgende dag. In de nacht blijkt dat we helemaal niet zo goed liggen, de harde wind op de achterkant van de boot zorgt voor een enorm geklots. Vooral in onze slaaphut is het enorm kabaal van klotsende golven op de steven met daardoor een mindere nachtrust 😢.
De fietstocht is fantastisch! We fietsen 47 km door het New Forest Park veelal over rustige wegen, grindweggetjes en een soort van wandelwegen berg op en af. Heerlijk om te doen met deze goede fietsen, zo midden in de prachtige natuur met veel New Forest pony’s om ons heen. Opeens bedenk ik me dat mijn pony Patrick van vroeger ook een New Forest pony was 😊. We genieten volop met twee rustmomenten om wat te eten. Alleen op het laatst valt Marinthe ongelukkig en dat doen flink pijn. Gelukkig zijn we er dan al bijna. We besluiten de dag met een heerlijke BBQ en frietjes op de boot.
We moeten voor Eline op dinsdag 23 augustus terug zijn in Breskens. We zouden nog twee dagen langer op de Solent kunnen blijven maar besluiten toch al zaterdagochtend te vertrekken vanuit Lymington met een nachtje doorvaren naar Nieuwpoort. Nu is het goede wind om wellicht een groot deel te kunnen zeilen. Dat is een goed besluit. Het is een heerlijke tocht die we zelfs geheel zeilend kunnen doen. Het eerste stukje de Solent af met halve wind, vervolgens langs de Engelse zuidkust tot het oversteken van de shippinglane in klaverstand met de genua op de boom. Dan ligt de SeaQuest heerlijk stabiel 👍. De meiden kunnen wederom prima hun wachten lopen. In mijn ochtendwacht steken we de shippinglane over zeilend hoog aan de wind. Dat gaat heel goed, alleen als we na de shippinglane kunnen afvallen en ik de genua wat losser wil zetten, glipt de lijn bijna uit mijn handen en zitten m’n vinger tussen de lier en de lijn …’Toine, help me’ … meteen komen Toine en Eline geschrokken naar buiten. Ik heb wat beurse vingers en wat kleine verwondingen, maar gelukkig valt het mee. Het had veel beroerder kunnen aflopen. Het probleem was dat de lijn niet vaak genoeg om de lier gedraaid was en dan staat er teveel kracht op 🥲. Vanaf Dover tot Nieuwpoort hebben we de stroming mee en maken we mooie snelheden. Vlak voor Nieuwpoort is de wind op en starten we de motor. We liggen dan net op tijd in de haven voor de start van de F1 😎.
We blijven een dagje in Nieuwpoort want het waait te hard om de zee op te gaan. Dan kunnen we mooi nog wat shoppen (kleding en schoenen voor de meiden) en naar de bioscoop om Top Gun II (nog een keer te zien) 😎. Een dag later varen we van Nieuwpoort terug naar Breskens precies met het tij mee. Tot Zeebrugge is het net te hoog om te kunnen zeilen en we hebben geen zin om te kruisen op deze klotsende grijze Noordzee met nog redelijk wat golven van de harde wind van gisteren, dus doen we dat stukje motorzeilend. Na Zeebrugge gaat het een stuk beter en is het goed bezeilbaar naar Breskens.
Het aanleggen in de box is een ramp. De box is eigenlijk te klein, maar met wat creativiteit liggen we uiteindelijk prima. Marinthe gaat met de polo naar de opslag in Breda om spullen te halen die ze mee wil nemen naar Bangkok. Als ze terug is hebben we een heel leuk ‘afscheidsdiner’ in een verbazingwekkend goed steakhouse in Breskens. Het zal pas eind december in Azië zijn voordat we elkaar weer samen zien. Eline heeft als afscheidskado een heel mooi klein fotoboekje met lieve teksten voor Marinthe gemaakt 😊.
Eline gaat van boord en rijdt met de polo terug naar Maastricht. Wij gaan met Marinthe door richting Rotterdam en Scheveningen waar Sam komend weekend aankomt. We gaan binnendoor want buiten langs naar Rotterdam is vooral wind tegen en we kijken uit naar twee rustige ankernachten op de Volkerak en de Haringvliet voor we de drukte van de stad ingaan. Dat is heel relaxed met heerlijk eten van de BBQ, veel lezen en genieten van de Zeeuwse en Zuid-Hollandse natuur. Het avond eten op de eerste dag eten we in de Krammersluis. Daar hadden we tijd genoeg voor.
Relaxed, op een vastzittende lens helemaal bovenin mijn oog na. Ook Toine krijgt hem er dit keer niet uit 😥. Dan maar morgen bij een opticien langs in Rotterdam.
Op vrijdag varen via het Spui en de Oude Maas af naar de Veerhaven in Rotterdam. We liggen op een mooie plek achterin de haven. Ik zoek snel een opticien op want het irriteert flink in m’n oog. De eerste doet flink zijn best maar heeft ‘m na 15 min nog niet te pakken. De tweede is een vakkundige vrouw die even m’n ooglid opklapt en ‘m binnen een minuut te pakken heeft 😃.
Marinthe gaat zaterdagochtend heel vroeg van boord om Sam te ontmoeten die met de bus in Utrecht aankomt. Zij blijven het weekend in Utrecht en komen zondagavond weer bij ons aan boord. Wij hadden bedacht om een ‘rustige’ fietstocht te maken langs de Rotte naar het noorden. Zo rustig wordt dat helaas niet. Het blijkt namelijk Zomercarnaval in Rotterdam te zijn … in de ochtend is het nog prima te doen om tussen de drukte door de stad uit te komen. Het fietsen ten noorden van Rotterdam is erg leuk zo langs het water. Helaas heeft Toine last van zijn voet (peesontsteking dat er opeens is, al eens vaker gehad, dus bekende maar ook venijnige pijn), dus keren we om. Fietsen gaat wel maar lopen en op de voet staan is heel pijnlijk. Helaas krijgt Toine 3 km van de Veerhaven af een lekke band. Wat nu? Doorfietsen kan niet, lopen kan Toine ook niet. Dus we besluiten dat Toine op mijn fiets doorgaat en ik ga lopen met zijn fiets. So far so good. Maar ik loop niet in zo’n lekkere buurt met zo’n dure fiets dus ik besluit de tram te nemen. Dan lukt het invouwen van de fiets niet goed en valt de ketting eraf met heel mijn handen en broek onder het smeer. Intussen probeert Toine zich door de menigte van de carnavalsoptocht heen te worstelen en kom ik erachter dat de tram vanwege de optocht niet naar het centrum gaat, alleen naar het Oostplein. Vanaf daar kan ik een metro nemen, maar dan moet Toine wel bij mijn eindstation (Eendrachtshaven) komen om te helpen de ketting erop te leggen, anders krijg ik die fiets de laatste km niet terug op de boot. Dus Toine weer terug door de menigte. Lekkere chaos zo en wat zijn we blij om na deze enorme drukte weer terug op de boot te zijn 🥲☺️.
Zondag is een rustig dagje. Beetje rommelen op de boot, gezellig koffiedrinken met onze buren (blijkt een leuke collega van mij te zijn), en F1 kijken. Rond 22.30 uur zijn Marinthe en Sam er weer. Gezellig!
Op maandag gaan we door naar Scheveningen. Sam kijkt zijn ogen uit in de Rotterdamse haven. We passen nog net op een prima plek in de passanten kom aan de kant, die even later geheel vol wordt gebouwd met boten die na ons aankomen. Een gezellige boel, met een leuke havenmeester, maar elke ochtend ook vroeg activiteit van vertrekkende boten met het tij mee 😅.
We blijven drie dagen in Scheveningen. Voorlopig de laatste dagen dat Marinthe en Sam elkaar zien. Hele gezellige dagen maar ook wel in het teken van afscheid nemen en de exchange van Marinthe naar Bangkok voorbereiden. We gaan met ons viertjes nog een keer lekker japans eten 👌. Hun laatste avond gaan Marinthe en Sam samen eten bij een gezellig tentje in de haven.
Toine gaat een dagje werken (met de fiets er naar toe 😎). Marinthe, Sam en ik lopen veel … heel veel. Een dagje Den Haag met de tram heen en terug lopen. En vanaf onze plek in de haven is alles ver lopen 😛.
Op woensdag nemen we afscheid van Sam. Hij gaat naar z’n ouders in Londen. Marinthe en Sam zien elkaar begin oktober weer in Azië. Wij zien Sam pas eind december weer in Azië, zo is althans het plan.
Op donderdag gaan we terug naar Rotterdam. Het eerste stukje op de Noordzee is heerlijk zeilen met bft 3 iets minder dan hoog. Het deel door de Rotterdamse haven doen we op de motor, tegen het tij in, maar de hoeveelheid stroming valt gelukkig mee. We varen langs de Eemhaven waar we het enorme jacht van Bezos zien liggen waar net de masten opgezet worden.
En zo liggen we weer terug op nagenoeg dezelfde plek … een raar gevoel, ook omdat de haven heel rustig is (komt vast door het warme weer). Marinthe is vooral bezig met alles uitzoeken en het pakken van haar rugzak en koffertje. ‘s Avonds borrelen en eten we gezellig bij Loos … het laatste afscheidsetentje ☺️.
Vrijdag rommelen we wat aan totdat we half 4 vertrekken met de metro en trein om Marinthe naar Schiphol te brengen. Het is er gelukkig niet druk en we kunnen zelfs meelopen tot en met inchecken. Off she goes … op weg naar een nieuw avontuur 😃😅.
En dan zijn we opeens weer met ons tweetjes. Het was fijn en speciaal om zoveel tijd met vooral Marinthe en ook Eline en kort met Sam door te brengen. Maar er daalt ook een soort rust over ons heen na de laatste intensieve week ☺️☺️.
Marinthe is goed aangekomen in Bangkok en wij varen rustig terug naar Bruinisse met vannacht een ankerstop op de Volkerak.