Yesss, we zijn weer terug in Nederland!!! Terug in Bruinisse en vanavond weer thuis in ons huis. Dat voelt wel een beetje vreemd maar ook heel goed! 👍👍👍

Toen we iets meer dan 10 weken geleden vertrokken uit Florida was het zo moeilijk voor te stellen hoe de reis zou gaan, welke route we uiteindelijk zouden nemen en of we rond 1 augustus thuis zouden kunnen zijn. Nou, dat is helemaal goed gekomen! En nu na ruim 4800 nm gevaren te hebben kijken we terug op een prachtige tijd die we intensief en nauw samen met ons gezin hebben beleefd. Een zeer waardevolle periode👌.

Vanaf nu gaan we genieten van terug zijn in Nederland en ons leventje hier weer oppakken. We hebben nog ruim 2 weken te gaan voordat het echte school- en werkritme begint. Dat komt helemaal goed! Nu eerst nog even terug naar de afgelopen 2,5 week ….

We hebben een heerlijke rustige week in zuid-Bretagne gezellig samen met de Indian Summer en korte stukjes zeilen. In mooi weer met weinig wind en beschut water. We bezoeken achtereenvolgens de leuke havens en ankerbaaien van Trinite-sur-Mer, Ile d’Houât, Ile d’Arz in de golf van Morbihan, Vannes, nog een keer Ile d’Houât, Belle Ile, Ile le Groix, Benodet en Morgat. Allemaal bekende plaatsen waar we in de zomervakanties van 2015 en 2016 ook zijn geweest. Maar dat geeft niet. Het is fijn om maar korte stukjes te zeilen of even een dagje te blijven liggen.

Er zijn twee dingen die ons echt opvallen als verschil tussen Amerika en Europa. We missen de beleefdheid van de Amerikanen in het verkeer en op straat. Hier gaat iedereen toch net iets meer voor zichzelf zonder op te kijken of te groeten. We zijn blij (vooral Mira) met de kleinere porties eten in restaurants. En we genieten erg van het lekkere franse stokbrood met kaasjes en paté. 

We doen veel samen met de Indian Summer en pakken heel makkelijk de draad weer op alsof we niet weg zijn geweest 😉. ‘Verfspecialist’ Harald geeft ons goede tips voor het verven van de kajuit ingang … die was heel hard aan een beurt toe en ziet er nu weer prachtig uit. Toine en Eline maken samen de bladen van de boegschroef schoon, duikend onder water. Best een zware klus, maar hard nodig, want ze zaten helemaal onder de pokken en daardoor werkte de boegschroef nauwelijks. 

In Benodet komt neef Luc aan boord (gebracht door Mark met de auto). Inge en Mark gaan met de meiden op vakantie naar Namibië en Luc kan niet mee omdat hij op 9 aug voor een uitwisselingsjaar naar Noorwegen vliegt en dan zijn zij nog niet terug. Tot die tijd is Luc bij ons en vaart hij gezellig het laatste stuk mee. Luc past zich snel aan. Zit hij de eerste dag nog onwennig op de boot en vooral buiten als we van Benodet naar Morgat varen. Daar is twee dagen later niets meer van te merken en ook slaapt hij prima als we twee keer een nachtje doorvaren. 

In Morgat nemen we afscheid van de Indian Summer. Zij hebben nog twee weken langer de tijd en gaan naar Falmouth. Wij steken een dagje later het Kanaal over naar Dartmouth. Een rustige tocht met weinig wind en slechts een paar uurtjes zeilen. Dartmouth is altijd leuk en echt Brits. We maken een wandeling (waar Toine geen zin in heeft, Marinthe zonder sokken in de schoenen twee stevige blaren aan over houdt en Toine en ik pijnlijke kniebanden voelen bij het dalen, kennelijk nog een overblijfsel van de lange wandeling met uren dalen in de Azoren). Niet zo’n succes dus, maar de voor Britse begrippen uitzonderlijk lekkere lunch in een gezellige pub maakt alles weer goed. 

De volgende dag varen we in een lange dagtocht naar Yarmouth op Wight met de eerste en laatste drie uur lekker zeilen en de rest motorzeilen. We blijven twee dagen in Yarmouth om de passerende frontjes met stormachtige wind af te wachten. Toine maakt van de gelegenheid gebruik om de motor een beurt te geven. Dat is hard nodig na een fors aantal motoruren sinds aankomst in Florida 😅. Eline en ik maken een leuke wandeling en Luc en Marinthe vermaken zich met TV kijken (tijdrit Tour du France). De tweede dag waait het stevig (bft 7-8) en gaan we met de toeristen dubbeldeks bus naar the Needles. Wat een wind … we worden bijna weggeblazen … mooi om het natuurgeweld van de golven rondom the Needles te zien. En leuk om bovenin de dubbeldeksbus te zitten in de open lucht met wind en regen (Toine, Marinthe en Luc). 

Zodra de fronten voorbij zijn varen we in 35 uur van Wight naar Wemeldinge. De eerste dag kunnen we prima zeilen met de eerste uren in een stevige zee. Luc doorstaat dit goed en is bij deze verklaard tot een echte zeebonk 😉. De nacht is rustig op de motor terwijl we langs Dover varen en de shipping lane oversteken. De tweede dag langs de Belgische kust krijgen we in de ochtend onverwacht wat hardere wind (bft 6-7). Gelukkig van achteren, dus prima zeilen met alleen de genua. Er hangt een opgewonden stemming aan boord nu we er bijna zijn. We redden het net om nog met het tij mee de hele Westerschelde op te varen naar Hansweert. We zijn helemaal blij als we ook nog een zeer snelle schutting van sluis en bediening van de twee bruggen krijgen in het kanaal (dat doen we in een half uur, een absoluut record). En zo zijn we precies op tijd voor een heerlijk diner in restaurant BomDia … een prima manier om te vieren dat we weer terug zijn in Nederland!