We varen in rustige stappen door naar het noorden. Het weer is wat wisselvalliger 🌦️ … zo weinig regen en heel veel zon kan natuurlijk niet de hele zomer doorgaan ☺️. Zonder zon is het ook meteen wat kouder. De temperatuur varieert overdag tussen de 9 en 18 graden. Ach, we raken er al aan gewend en ik zou eerlijk gezegd niet willen ruilen met temperaturen boven de 30 zoals nu in Nederland 😅.
We doen leuke contacten op met andere zeilboten die hier in het noorden rondvaren. Met de Polaris Helvetica🇨🇭(en de workout classes van Kathrin die ik 2-3 keer per week volg), met de Polar X 🇦🇹, en met de Liajnad 🇱🇷 😊. Ook de Ziggy Stardust (HR49 uit Bruinisse) is onderweg naar Tromsø en zullen we daar of in Spitsbergen ontmoeten 😊. Dat geeft ons een ander gevoel dan de periode hiervoor; we leven meer in het nu en meer in het hier. Dit zeilgebied is de komende maanden ons ‘thuis’ en dat voelt erg goed 🤗🤗.

Als laatste stop langs de Helgelandskust gaan we naar de mooie Svartisen gletsjer. Deze gletsjer kwam in 2007 nog tot 10 meter boven zeeniveau. Nu ligt de gletsjer een stuk hoger en dat is op dezelfde plek als in 1949. Elk jaar kan de gletsjer groeien omdat er hier zoveel sneeuw valt.
Het is een prachtige plek om te liggen met uitzicht op de gletsjer 🏔️😃. In de avond komt de Oostenrijkse boot Polar X van Markus om 23 uur aan. Nu met zijn vrouw Marian erbij. In Brønnøsund hadden we afgesproken dat we de volgende keer een glas wijn zouden drinken met elkaar. Die belofte lossen we meteen maar in met wijn van ons en heerlijke vers gerookte zalm van de Polar X. Tot 1.00 uur zitten we gezellig te kletsen 👍😊.

De volgende dag is het droog en zonnig. Een goede timing om de klim naar de gletsjer te ondernemen. Wat een fantastische ‘hike’ van ruim 3 uur met flink klimmen en klauteren. Maar we kunnen tot helemaal bij de gletsjer komen 😊👍❄️🏔️. Eenmaal terug op de boot zitten we heerlijk in de zon bij te komen en eten we buiten. We gaan vroeg naar bed 😴.

We vertrekken vroeg voor de 56 nm naar Bodø. We proberen zoveel mogelijk te zeilen maar dat betekent wel veel zeilwisselingen want de wind is zelden wat langer constant met de hoge bergen om ons heen. Regelmatig gaat de motor erbij aan. We komen onderweg de Duitse HR40 Hullu Poro tegen en die maakt een mooie foto van ons als we het fjord uitzeilen (eerste foto hieronder) die hij aan ons mailt 😊. Wellicht ontmoeten we ze nog in het noorden. Bodø is ook weer een bijzondere mijlpaal. Dit stadje is de springplank naar de Lofoten en verder naar het noorden. We vinden een plekje beschut in de binnenhaven goed beschermd tegen de harde wind die er de komende nacht en dag zal staan. Wij gaan meteen op een stepje (Toine) en op de fiets (ik) naar een groter winkelcentrum om de nieuwe Phillips airfryer 3000 (met twee manden) op te halen die we online hadden besteld. Daar gaan we veel plezier van hebben, ook als alternatief voor de gasoven (waar ik veel ontbijtjes in maak). Zeker de komende winter zal het minder op gas koken schelen in de vochtigheid in de boot. We proberen ‘m meteen uit met friet in het ene mandje en diepvries spruitjes in het andere mandje (als aanvulling op de heerlijke sushi die we van het winkelcentrum hadden meegenomen). De Polar X komt even later ook aan.

De volgende dag is het in de ochtend nog droog. Na mijn online workout class van Kathrin gaan we met de fiets terug naar het winkelcentrum om een matje en een fitness elastiek te kopen. In de middag gaan we in de stromende regen samen met Marian met de bus heen en weer naar Saltstraumen. In dat stukje water kan het meer dan 20 knopen stromen (het snelst stromende stukje water op aarde). Gelukkig hoeven we hier niet met de boot doorheen. We worden zeiknat, maar het is indrukwekkend om te zien. Eenmaal terug in Bodø gaan we allebei naar de kapper en we zijn heel blij met het resultaat 👌✂️.

In de avond gaan we gezellig uiteten met de Polar X. Zij gaan morgen naar de Lofoten. Wij besluiten op het laatste moment om na het eten al te vertrekken omdat het nu heel rustig weer is (geworden) en morgen staat de wind tegen om verder naar het noorden te gaan. De meest rechter foto hierboven is rond 0.00 uur gemaakt. Helaas werkt plan A niet (Kjerringøy ligt vol met motorboten), en plan B ook niet (een kleine ankerbaai aan de overkant) want daar liggen al twee boten. Plan C werkt gelukkig wel. Dat is een mooie ruime ankerbaai waar we om 1.30 uur het anker neergooien en dan schijnt de zon nog steeds 😊☀️.
Als we wakker worden staat de wind zoals voorspeld al een beetje de baai in. Tijd om te verkassen. Het is heerlijk zonnig weer en we hebben zin in een rustige zondag. Dus we varen kort naar een andere ankerbaai waar we wel beschermd voor de wind liggen. Toine organiseert alle officiële bootpapieren als voorbereiding op onze reis naar Spitsbergen; dat is een hele nuttige klus. Ik doe de was die lekker buiten kan drogen. Tot laat in de avond zitten we buiten in de zon de F1 te kijken.

Wat wordt onze volgende bestemming? Verder naar het noorden langs deze kust zijn te weinig plekken waar we met onze maat boot goed kunnen liggen. Dus we besluiten ‘over te steken’ naar Svolvær in de Lofoten. In de nacht trekt de wind in de ankerbaai al flink aan (met ook valwinden door de hoge bergen om ons heen). Dat slaapt wat onrustig zo sleurend aan het anker, maar we liggen als een huis. In de ochtend staat er nog steeds flinke wind als we vertrekken voor de 36 nm naar Solvær. We beginnen met rif 1 in groot en genua en brengen dit snel terug naar rif 2 in beide zeilen als we 31 knopen op de teller zien. Een klein half uur later is er geen enkele wind meer 🤔. De uitschieter komt vast door de valwinden van de bergen. En nu varen we opeens midden in een lage druk gebied zonder wind. Het laatste uur kunnen we weer zeilen met lichte wind. Dit is zeilen in Noorwegen 🇳🇴☺️.

Eenmaal in Svolvær regent het de rest van de avond en een groot deel van de nacht. De volgende ochtend zien we goede warme ‘active floating suits’ in een winkel bij de haven hangen. Daar waren we al even naar op zoek. Ze worden door lokalen (ook vissers) veel gebruikt. Lekker warm en met drijfvermogen mocht je in het water vallen. We kopen ook goede warme handschoenen die vissers gebruiken en waarin je ook je handen nog goed kan gebruiken. Toine koopt een ‘berenmuts’ voor de echte kou. Spitsbergen, here we come ❄️🌊😊. De Polaris Helvetica is inmiddels vanuit Tromsø naar Spitsbergen vertrokken en we volgen hen op de voet ☺️. Ook zien we regelmatig mooie foto’s van de Dixbay die al rond Spitsbergen vaart ❄️😃.

Het is even droog dus wagen we ons aan de wandeling de ‘devils staircase’ op met uitzicht over Svolvær. Halverwege (op 200m) houden we het voor gezien. Het trekt dicht en het pad wordt er niet beter op. We hebben onze work-out wel weer gehad 👍💪. In de middag varen we door naar een ankerbaai om de hoek waar we midden in de ruige natuur liggen met heel veel rondvliegende zee arenden. Wat een mooi gezicht 🦅🦅 👌.

Onze volgende bestemming is Trollfjord. Een smal fjord met hoge bergen met sneeuw erop en rondvliegende zee arenden. Wat een prachtige plek. We liggen er tot begin van de avond alleen (aan de steiger van het hydra-elektriciteitsstation). Los van enkele klein cruiseschepen en ribbs die het fjord in en uitvaren. De cruiseschepen kunnen er net keren🤔.
Dan komt de Liajnad binnen en gezellig naast ons liggen. Een Najad 451 met een leuk Amerikaans stel erop dat net zoals wij net met een wereldreis zijn begonnen en soortgelijke plannen hebben. We spreken elkaar gezellig met een kopje thee erbij; we zullen elkaar vast nog wel vaker tegen gaan komen 😊.

Zij blijven nog een dagje liggen en wij gaan om 9 uur weer door om nog net met de stroom mee door de smalle Raftsundet te varen. Eenmaal de sund uit kunnen we hoog aan de wind zeilen (bft 4-5) en met een rif in beide zeilen spuiten we door naar Stokmarknes op het eiland Hadseløya. Inmiddels zijn we in de Vesterålen aangekomen. De Lofoten kun je zien als een lang uitstekende duim van een hand; de Vesterålen liggen erboven en kun je zien als de vier vingers (uitstekende eilanden in de Noorse Zee). De Vesterålen lijken wat natuur veel op de Lofoten maar zijn minder toeristisch. De Lofoten slaan we nu over want die bewaren we voor in de nazomer als we terug zijn uit Spitsbergen.

Stokmarknes is een leuk plaatsje met een goede vibe. Wellicht een goede plek om in het vroege voorjaar van 2026 terug te komen. In de middag breekt de zon door met zelfs blauwe lucht, ideaal voor de stevige wandeling naar de grote zendmast op 500m hoogte, met wat sneeuw 😄 en 360° uitzicht 👍😊. Als we rond 0.00 uur naar bed gaan schijnt de zon nog volop door de ramen van de boot. Gelukkig hebben we goede verduisterende gordijnen 😅.

Stokmarknes is ook de ‘geboorteplaats’ van de ‘Hurtigruten’ schepen (Noors voor ‘snelle route/dienstregeling’). De Hurtigruten begon als snelle post- en passagiersdienst langs de onherbergzame noordelijke Noorse kust in 1893 en is uitgegroeid tot de nationale trots van Noorwegen. Vroeger was het onmisbaar voor communicatie en bevoorrading; vandaag is het een brug tussen traditie en toerisme, en tussen bewoners en bezoekers. Ook in de tweede wereldoorlog speelde deze scheepvaart een belangrijke rol. In het Hurtigruten museum in Stokmarknes is in en om één van de oude schepen een museum gemaakt. Fantastisch om doorheen te lopen. Wij hebben al heel wat ‘Hurtigruten’s’ zien varen en stoppen in de plaatsten waar wij zelf ook stopten. Het is een combinatie van een klein cruise schip en een veerboot. Je kan voor een korte tocht mee of voor een langere en een hut boeken. Wij gaan er zeker deze winter een keer gebruik van maken.

Nu gaan we eerst met onze eigen boot verder naar het noorden naar Tromsø. Daar komt Marinthe over ruim een week aan. Meteen daarna zullen we bij het eerst volgende weergat de tocht naar Spitsbergen gaan ondernemen. De tijd vliegt en we kijken uit om naar Spitsbergen te gaan 😊.