In de zomer van 2007 maken we een prachtige reis naar Noorwegen, Zweden en Denemarken. Ook dit jaar is het weer ons goed gezind. Niet zomooi zonnig en warm als vorig jaar, maar heel prima zeilweer voor deze tocht door Scandinavië.

In totaal varen we 1250 mijl in iets minder dan 4 weken tijd. Het eerste deel van de reis varen we in drie dagtochten vanuit Bruinisse, via Roompot en IJmuiden naar Vlieland. Met een heerlijke windkracht 4 in de rug en mooi zonnig weer. Een fantatisch gevoel om zo snel al in Vlieland te zijn.

In Vlieland nemen we een dagje rust en huren we fietsen om tussen de regenbuien door het eiland te bekijken. De zenuwen zijn die dag goed voelbaar in mijn buik, want de volgende dag start onze eerste grote oversteek van meer dan een dag en een nacht naar Noorwegen. Wat gaat het weer onderweg doen? Hoe houden wij het als bemanning? De nacht ervoor slapen we dan ook nauwelijks. Dan maar gewoon vertrekken om 4.00 uur.

Het wordt uiteindelijk een prachtige zeiltocht van 48 uur lang zeilen met halve tot hoge wind, zonnetje erbij en windkracht 4 met af en toe een stootje naar 5. Mooier kun je het je niet wensen. We genieten dan ook volop en krijgen al goed een gevoel wat een langere tocht straks tijdens de grote reis zal zijn.

Midden in de nacht om 4.00 uur naderen we in Mandal. Het ruikt er heerlijk naar dennenbomen, de haven is sprookjesachtig verlicht. Het is net alsof we het sprookje van Anderson invaren. En dat in combinatie met een overwinningsgevoel dat we de tocht goedvolbracht hebben geeft een grandioos goed gevoel. Dat gevoel zullen we nooit meer vergeten.

De week daarna scharrelen we in dagtochten door de scheren van de zuid-oost Noorwegen. Een prachtige gebied, helemaal beschut, met mooie smalle doorgangen door ruige natuur en pitoreske dorpjes. Overal is wel een mooi verlaten ankerplekje te vinden midden in de natuur. De Noren zijn erg vriendelijk; het bevalt ons wel in dit land.

Vanuit Rigor varen we ’s nachts over een spiegelglad Skagerak op de motor naar Zweden. Ook Zweden is een prachtig land met ruige natuur.De mensen zijn veel gereserveerder dan Noren. En het is er veel drukker. Maar het gaat er gemoedelijk aan toe zolang iedereen elkaarmaar met rust laat en elkaars vrijheid respecteert.

Ook in Zweden liggen op prachtige ankerplaatsen midden in de natuur. Een avondwandeling over de rotsen is inmiddels een vast ritme geworden. Doordat we zo noordelijk zitten is de nacht heel kort; het is maar een uur of vier echt donker. We eindigen in Marstrand, het zeilmekka van Zweden. Van daaruit varen we wederom in een rustige nachttocht naar het Deense eiland Anholt.

Op Anholt blijven we een paar dagen en vermaken we ons prima. Het is mooi weer zodat we zelfs op het strand kunnen spelen en in de zee kunnenzwemmen. Ook maken we een lange strandwandeling naar de vuurtoren en het zeehondjes strand aan de andere kant van het eiland. We laten ons leiden door de meerdaagse weersverwachting en besluiten terug te varen naar Nederland via de Limfjord. Dat is beter te bezeilen dan via Kiel en de Duitse Bocht.

We krijgen geen spijt van deze keuze. Ook het Limfjord is een prachtig zeilgebied. We zijn er maar kort, want we moeten terug naar huis. Gelukkig werkt het weer goed mee en varen we in 44 uur van Thyboron naar IJmuiden. Deels op de motor, maar toch nog zeker de helft van de tijd zeilend. We zijn net op tijd binnen in IJmuiden, waar het ’s nachts flink stormt. Helaas liggen we op een verkeerde plaats in de haven waardoor we de volgende ochtend een enorme lading zand (van het strandje om de hoek) op onze boot aantreffen. En als iets slecht voor een boot is, dan is het wel zand. Na een paar uur poetsen is het grootste deel weg. We maken ons op voor het laatste deel van de reis; met een omstuimig eerste stukje vanuit IJmuiden komen we middernacht met windstilte en een gladde zee bij het Slijkgat aan en meren we rond 0.00 uur af in Stellendam. De volgende dag weer veilig en wel in onze thuishaven Bruinisse kijken we met een trots en goed gevoel terug op deze tweede zomervakantie op de Brandaan.